Stajnia Centralna

Roselle

Tutaj piszecie odwiedziny

Blacky · Wysłany: Sob 22:42, 07 Mar 2009 Temat postu:

Kręciłam się do Stajni Centralnej nie mogąc znaleźć sobie miejsca. W końcu usłyszałam głośne "bach!" z strony boksu Cascady, klaczy z kozińcem. Sad

Podeszłam i zajrzałam powoli do środka i zastałam ją leżącą! :] Na mój widok chciała się podnieść, ale uspokoiłam ją swoim monotonnym głosem i znów położyła się na boku. Cicho, prawie bezszelestnie, wślizgnęłam się do boksu i usiadła na słomie obok niej, po czym zaczęłam głaskać ją po szyi, brzuchu, boku.. Przymrużyła oczy i leżała tak - zupełnie, jakby zapadła w drzemkę. Jednak nagle rozległ się donośny krzyk Av "Blaacky, idę!" i Casca natychmiast podniosła się i stanęła na nogach, a ja odskoczyłam o tyłu (hm, nie miałam zamiaru mieć "wklęsłej" nogi przez konia, który się na niej oparł). Dałam jej smakołyk, przyniosłam wiadro z wodą, po czym wzięłam tylko jedną, miękką szczotkę - nie miałam zamiaru jej nudzić półgodzinnym pucowaniem, po prostu chciałam sprawić trochę przyjemności i jej, i sobie. Kiedy ścierałam kurz z nóg w oczy rzuciła mi się wypukła "gula". Taa, koziniec, pomyślałam. Co za biedny koń.. Odruchowo przytuliłam do siebie jej łeb - nie pierała się, stała tak w bezruchu, kiedy ja napawałam się tą chwilę. W przypływie emocji i żalu zaczęły lecieć mi łzy, a potem to rozryczałam się na dobre, rozmyślając dlaczego ona musi cierpieć i znosić ten ból?! ;[ Nie zasłużyła sobie na to, jest taka kochana i ufna, o boże.. Znowu zaczęłam łkać. Przestałam dopiero jakiś kwadrans później. Nie wiedziałam co o tym wszystkim myśleć, tak wic odniosłam szczotkę, pogłaskałam Cascadę po czole na pożegnanie i odjechałąm. Jeszcze w lusterku widziałam spuchnięte, czerwone oczy..

Słowa: 265

Joanne

Odwiedziłam dziś Cascadę...klacz od dawna stała samotnie w boksie i nikt nie poświęcał jej szczególnej uwagi. Od razu zabrałam ze sobą jej kantarek, uwiąz i derkę, a szczotki zostawiłam na placu przy stoisku. Klacz przywitała mnie radosnym spojrzeniem.
-Cześć śliczna - Pogłaskałam ją po głowie i weszłam. Założyłam kantar, podpięłam uwiąz i ruszyłyśmy na plac. Koziniec Cascady był widoczny, biedaczka nie miała łatwo. Zycie jej nie oszczędziło, ale ma jeszcze szanse na dobre życie. Na miejscu uwiązałam klaczucha i zabrałam się za czyszczenie. Casca stała spokojnie i posłusznie dała się wyczyścić, jedynie przy kopytkach był lekki problem, lecz i tak ładnie zostały wyczyszczone. Ostatecznie założyłam jej derkę i poszłyśmy na chwilę pospacerować. Pochodziłyśmy sobie po terenie stajni przez niecałe 10 minut i wróciłyśmy, bo robiło się już bardzo ciemno. Przed boksem zdjęłam z klaczy derkę, wyczyściłam jeszcze raz kopyta, potem wstawiłam do boksu, zdjęłam kantar, dałam siana i posiedziałam jeszcze chwilę z młodą.
-Dobra ślicznotko...muszę już lecieć...papa - Ucałowałam szczęśliwą Cascadę w chrapy, dałam pół jabłka i poszłam dalej.

+50 hrs

Skrzydlata

Przyszłam dzieś do SC, żeby... No właśnie, po co? Bez celowo chodziłam po całej stadninie, aż wpadłam na pomysł, aby może jakiegoś konia wziąć i odwiedzić? Przeszłam się po bokasach klaczy, gdyż chciałam zaadoptować taka klaczkę dla mojej biednej zamkniętej w sobie Aries. Moją uwagę zwróciła Bastylia, Antarktyda, ale gdy podeszłam do boksu Cascady, nie szłam juz dalej. Siedmiolatka wyjątkowo przykuła moją uwagę, nie dość ciekawym ubarwieniem, ale i pięknymi oczami. Patrzyła na mnie jakby chciała powiedziec "No dalej, przecież to ja chce byc twoja". Podeszłam do niej i delikatnie podniosłam rękę, aby pogładzić ją po ciepłych chrapach. Cascada nie miała nic przeciwko temu, więc zaczęłam ją gładzić również po reszcie głowy, a potem po uszach i po szyi. Cały czas patrzyła na mnie swoimi pięknymi czarnymi oczami. Po pewnym czasie pieszczot zdecydowałam się, aby wziąć ją na dłuższy spacer. Klacz jakby czytając mi w myślach zarżała i "pomachała potakująco głową". Pospieszyłam więc po jej szczotki i po lonżę. Gdy wróciłam, klacz aż roznosiła energia. Uwiązałam ją w boksie i ładnie wyczyściłam, uważając na jej dopiero zauważony koziniec. Ale dla mnie nie było to przeszkodą. Jeśli już Cascada miała byc towarzyszką dla Aries, a nie koniem sportowym. Może da jeszcze jakiegoś wspaniałego źrebaka? Ale najpierw muszę to skonsultować z weterynarzem. Kiedy skończyłam z jej kopytami z niezbyt dobrym stanem jeśli chodzi o róg kopyta, przypięłam lonżę do jej kantaru i poszyłyśmy w trasę. Zwiedziłyśmy sobie teren stajni, potem trasy terenowe, oczywiście nie wszystkie bo to by yło ogromnie dużo. Kidy Cascadę opuściły nadmiary energi zawróciłyśmy do stajni i tam ją zostawiłam, przedtem jednak sprawdzając czy kopyta klaczy nie maja jakiegoś nieporządanego kamienia w swoim posiadaniu. Wszystko było w porządku, więc porzegnałam sie z nia cukierkiem i posżłam, żegnana jej cichuteńkim rżeniem.

Skrzydlata

Przybyłam dzisiaj do SC aby zobaczyć się z Casacdą. Postanowiłam dzisiaj się z nią przespacerować, chodź było akurat po burzy. Podeszłam do jej okienka i przywitałam się z klaczą, która okazała wielki entuzjazm widząc zainteresowanie kogoś. Dałam jej cukieraska i poszłam po szczotki Casci. Kiedy przyszłam klacz patrzyła na mnie z zainteresowaniem. Otworzyłam jej boks i uwiązałam ją do pierścienia. Zaczęłam czyszczenie od głowy, delikatnie przejeżdżałam miękką szczotką po jej pyszczku. Potem trochę się namęczyłam żeby Cascadzie wyrównać futro na brzuchu, nogach i zadzie ze sklejek. Kiedy to zrobiłam klaczka była cała w kurzu. A więc teraz się strasznie zmęczyłam, aby ja "odkurzyć". Po dłuższym czasie Casca aż błyszczała. Jeszcze tylko kopyta i klacz byya czyściutka. Aby dopełnić już tej opieki kopyta wysmarowałam jej ładnie smarem do kopyt. Kiedy już wszystko było zrobione wzięłam lonżę i poszłam z zaspaną klaczą przejście w teren. Konik był naprawdę szczęśliwy z tego, że idzie na spacerek. Na początku nie było żadnego problemu, gdyż klacz z powodu szczęścia i zachwytu wyjściem na nic nie zwracała uwagi. Lecz kiedy te emocje opadły, prawdziwy charakter pokazał, że klacz jest naprawdę płochliwa i łatwo ją niektóre rzeczy straszyły. Na przykład kiedy szłyśmy i zobaczyła kilka kałuż na ziemi po deszczu, przeraziło ją to, że coś się w nich odbija. Nie chciała przez nie przejść, ale udało mi się doprowadzić do tego, że jednak przeszła przez tę przeszkodę. Przy powrocie do stajni Cascada bez problemowo przechodziła obok i przez różności jakie napotykałyśmy. Gdy byłyśmy już w stajni wyczyściłam klaczy kopyta, które były i tak czyste. Pożegnałam się z klaczką cukierkiem.